إنّ الله عزیزٌ ذوانتقامٍ
حدود ظهر روز عید قربان برایم پیامکی می آید که : " وقوع فاجعه ای دیگر در عربستان و منا ... "
دلم نمی خواهد باور کنم و آن را شایعه میپندارم اما شبکه خبر را روشن می کنم و با کمال تأسف می بینم که واقعا صحت دارد و فاجعه ای بزرگ رخ داده است ...
بعد از اتفاق عمیقا دردناک سقوط جرثقیل دلم نمی خواست دیگر خبر بدی از حجاج بشنوم .
هنوز ابعاد حادثه را دقیق اعلام نمی کنند اما دلم آشوب می شود ...
با گذشت زمان اخبار دردناک تر و فاجعه عمیق تر می شود . دیگر عید معنایی ندارد . مسلمانان سراسر دنیا عزادار می شوند و تلخی این خبر آنقدر زیاد است که همه مان شوکه شده ایم ...
تصاویر و فیلم ها قلب تک به تک ما را آتش می زند . جلوی تلویزیون اشک از چشمان همه سرازیر می شود ...
کم کم اسامی کشته شده ها اعلام می شود . اسامی مفقودین ...
لحظات ، دردآور و پر از اضطراب و دلهره و غم است ، حتی برای کسانی که کسی از بستگانشان در حج نیست .
رفته رفته جراحت عمیقی در قلبمان ایجاد می شود و غم عجیبی سراسر وجودمان را فرا می گیرد . به غرور همه مان بر می خورد ...
از همان اول همه مان حدس می زنیم که این مصیبت فقط یک تقدیر یا اتفاق - به اذعان خودشان ! - نیست بلکه ...
بدتر از همه بی مسئولیتی سعودی ها و حرف هایشان آزارمان می دهد و اینکه به جای عذرخواهی تازه تقصیر را به گردن حجاج می اندازند !
روزهای بعد از صبح تا شب پیگیر اخبار حجاج مظلوم منا هستم و وقتی در بین مفقودین و کشته شده ها اسم قاری های جوان " حاج محسن حاجی حسنی " و " حاج حسن دانش " و " حاج امین باوی " و .... را می بینم دیگر حالم دگرگون می شود ...
چقدر آن روز گریه کردم بر مظلومیت تک به تک حجاج مسلمان از سراسر دنیا ...
از اینکه سه فرزند امین باوی منتظر پدرشان بودند ... از اینکه حج تمتع جایزه ی عزیزان قرآنی بود ... چقدر فرزند یتیم شدند ...
چقدر چشم های منتظر به در خیره ماند و به جای عزیزشان جنازه های آن ها باید برگردد ...
چه دل هایی که آشوب شد ... چه خانواده هایی که به هم ریخت ...چه اشک هایی که جاری شد ...
چه مصیب بزرگی است فاجعه منا ... قلب هر انسان با وجدانی از دیدن این صحنه ها به درد می آید چه برسد به ما مسلمان ها ...
با دیدن تصاویر حاجیان در زیر آفتاب و جریان تشنگی و رد شدن مأموران سعودی با پوتین از روی پیکرها و .... دل های همه مان داغدار شد و روانه صحرای کربلا شد ....
خدایا خودت آراممان کن .... خدایا ظهور منتقم را نزدیک بگردان ...
و چه خوب فرمودند رهبر معظم انقلاب اسلامی : " ما رعایت ادب اسلامی، رعایت حرمت برادری در امّت اسلامی را نگه داشتیم؛ ما میتوانیم عکس‌العمل نشان بدهیم. اگر بنا شد عکس‌العمل نشان بدهیم، عکس‌العمل‌های ما خشن هم خواهد بود، سخت هم خواهد بود. "
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پ.ن.1 : فقط صحبت های رهبر عزیزمان آرام مان می کند و کمی از آلام جانکاه این حادثه می کاهد اما این روسیاهی تا ابد بر پیشانی خائنین - و نه خادمین - حرمین شریفین باقی خواهد ماند ... تا ابد ...
پ.ن.2 : خدای بزرگ شهدای مظلوم منا در بهترین حالت ممکن به دیدارت شتافتند اما رسوایی و انتقام از پیروان شیطان - بلکه خود شیطان - را عاجزانه از درگاهت مسئلت داریم ...
پ.ن.3 : عمیقا با خانواده های داغ دیده همدردی می کنیم و به تک تک آن ها تسلیت عرض می کنیم .
پ.ن.4 : هنوز صدای آخرین تلاوت شهید محسن حاجی حسنی در کنار خانه خدا در گوشمان است که : " وَ إِذْ جَعَلْنَا الْبَیْتَ مَثَابَةً لِّلنَّاسِ وَأَمْناً ... و چون خانه کعبه را براى مردم محل اجتماع و جاى امنى قرار دادیم ... "
پ.ن.5 : نوای وبلاگ صوت بسیار زیبای عبدالباسط هست که خیلی هم محزونه ... یا علی مدد